Bir ihtiyar... Ömrünün son demlerini yaşamakta...

[NuR-38]

Bir ihtiyar... Ömrünün son demlerini yaşamakta... Yolculukta...Azığı bitmiş. Aç.
Susuz. Bir kasabaya geliyor. Camiye gidiyor... Hoş geldin diyen yok perişan haline
bakıp bir ihtiyacın var mı diyen yok. Sadece boş ve donuk gözlerle bakıyorlar...
Akşam oluyor.. Namaz. Yatsı oluyor. Namaz. Buyur eden yok. Tek başına camide.
Allah'ın evinde. Allah'ın misafiri. O gece ölüyor. Belki de
açlıktan.

Sabah namazına gelen aynı insanlar. Yabancıya karşı
vazifelerini yapıyorlar. Yıkıyorlar kefenliyorlar
ve gömüyorlar.

Gömüldüğünün gecesi gene sabah namazı. O da ne; Mihrapta
bir kefen. Kefen. Bir kağıt. Kağıt boş değil. Bir yazı:
- Biz size bir
misafir gönderdik. Hem yorgundu. Hem de aç. Onu misafir etmediniz. Ne yedirdiniz
ne de içirdiniz. Alı istemiyoruz. Kefeniniz de sizin olsun!

Aman...
Aman... Dikkat. Gelen Allah misafiridir... Aman... Aman ha.